รัชกาลที่ 5

ข้อมูลส่วนพระองค์

พระราชสมภพ 20 กันยายน พ.ศ. 2396
สวรรคต 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 (57 ปี)
พระบรมราชชนก พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระบรมราชชนนี สมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี
พระบรมราชินี         สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ
พระอัครมเหสี         สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี
                               สมเด็จพระนางเจ้าสว่างวัฒนา พระบรมราชเทวี
                               พระนางเจ้าสุขุมาลมารศรี พระราชเทวี
พระราชบุตร            77 พระองค์

พระนามเต็ม

พระบามสมเด็จพระปรมิทรมหาจุฬสลงกรณ์ บดินทรเทพยมหามงกุฎ บุรุษรัตนราชรวิวงศ์ วรุฒมพงษ์บรพัตร วรขัติยราชนิกโรดม จาตุรันตบรมมหาจักรพรรดิราชสังกาศ อุภโตสุชาตสังสุทธเคราะหณีจักรีบรมนาถ อดิศวรราชรามวรังกูร สุภาธิการรังสฤษฏ์ ธัญลักษณวิจิตโสภาคยสรรพางค์ มหาชโนตมางคประณตบาทบงกชยุคล ประสิทธิสรรพศุภ ผลอุดมบรมสุขุมมาลย์ ทิพยเทพาวตารไพศาลเกียรติคุณอดุลยวิเศษ สรพรรพเทเวศรานุรักษ์ วิสิษฐศักดิ์สมญาพินิตประชานาถเปรมกระมลขัติยราชประยูร มูลมุขราชดิลก มหาปริวารนายกอนันต์มหันตวรฤทธิเดช สรรวิเศษสิรินทร อเนกชนนิกรสโมสรสมมติ ประสิทธิ์วรยศ มโหดมบรมราชสมบัติ นพปฎลเศวตฉัตราดิฉัตร สิริรัตโนปลักษณมหาบรมราชาภิเษกกาภิสิต สรรพทศทิศวิชิตไชย สกลมไหสวริยมหาสวามินทร์ มเหศวรมหินทรามหารามาธิราชวโรดม บรมนาถชาติ อาชาวศรัย พุทธาธิไตยรัตนสรณารักษ์ อดุลยศักดิ์อรรคนเรศราธิบดี เมตตากรุณาสีตลหฤทัย อโนปมัยบุญการสกลไพศาล มหารัษฎาธิบดินทร์ ปรมินทรธรรมิกหาราชาธิราช บรมนาถบพิตรพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

พระราชประวัติ

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (20 กันยายน พ.ศ. 2396 - 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453) เป็นพระมหากษัตริย์สยาม รัชกาลที่ 5 แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันอังคาร เดือน 10 แรม 3 ค่ำ ปีฉลู 20 กันยายน พ.ศ. 2396 เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 9 ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และเป็นพระองค์ที่ 1 ในสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี เสวยราชสมบัติเมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 11 ขึ้น 15 ค่ำ ปีมะโรง (พ.ศ. 2411) รวมสิริดำรงราชสมบัติ 42 ปี 22 วัน [1] เสด็จสวรรคต เมื่อวันอาทิตย์ เดือน 11 แรม 4 ค่ำ ปีจอ (23 ตุลาคม พ.ศ. 2453) ด้วยโรคพระวักกะ สิริรวมพระชนมายุ 58 พรรษา

พระองค์ได้รับสมัญญาว่า "พระปิยมหาราช" แปลว่า มหาราชผู้ทรงเป็นที่รัก และว่า "พระพุทธเจ้าหลวง"

พระราชกรณียกิจ

       สิ่งที่คนไทยควรสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างที่สุดคือ การได้พ้นจากความเป็นทาสในรัชสมัยของพระองค์และรอดพ้นจากการเป็นเมืองขึ้นของชาติตะวันตกในยุคล่าอาณานิคม แม้ว่าเราจะต้องยอมตัดแขนขา เสียดินแดนไปบางส่วนซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนั้พระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ทรงเสียพระทัยเป็นอย่างมากที่ไม่สามารถรักษาดินแดนของบุรพกษัตริย์ไว้ได้ ถึงกับประชวรไม่ยอมเสวยพระโอสถและไม่ประสงค์จะมีพระชนม์ชีพอยู่อีก ในขณะที่พระเจ้าลูกยาเธอกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ความเจ็บแค้นในครั้งนั้น ทรงชักชวนให้ทหารเรือสักตัวอักษรคำว่า รศ.112 ไว้ที่กลางหน้าอก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น